Wedstrijdverslagen Archieven - Pagina 13 van 13 - Jumbo Van Andel

Een ouderwetse ‘zeperd’ voor Heren 1

Na een soort van tussentijdse winterstop van bijna 4 weken werd afgelopen donderdag de competitie voor Heren 1 weer vervolgd. De vrienden van Blauw Wit Oldebroek kwamen op visite. In die ploeg zit aardig wat volleybalkwaliteit, desondanks bivakkeren ze aan de onderkant van de ranglijst. Vaak leuke potjes, dus laat maar komen.

We kunnen er een lang verhaal van maken, gaan we niet doen. Zoals de titel van dit verslag al doet vermoeden, de wedstrijd ging verloren met 3-1. De mannen van Oldebroek knokten harder en speelden slimmer. Dik verdiend gewonnen door de mannen uit Oldebroek. Was er dan helemaal geen lichtpuntje? Zeker wel. De 3e set hadden we als ormi een opleving en speelden we ons eigen spel. Dat we dan van Blauw Wit kunnen winnen bleek uit de setstand van deze set. 25-10. Helaas konden we dat niet de hele wedstrijd volhouden. Door verschillende oorzaken konden we de energie niet opbrengen. Voordeel van dit gegeven; we hebben het zelf in de hand om dit de volgende keer beter te doen.

Deze nederlaag zorgt er helaas wel voor dat we de aansluiting met de nummer 1 van de ranglijst wat verloren zijn. We gaan echter niet bij de pakken neerzitten en de komende weken zullen we alles aan doen om dit smetje vakkundig weg te poetsen.

MB1 wint met 4-0 van Set Up ’69

Afgelopen zaterdag speelden we onze 3e wedstrijd van de tweede seizoenshelft. Na de eerste wedstrijd te hebben gewonnen met 3-1 en onze tweede te hebben verloren met 4-0, waren we gebrand om iets recht te zetten. Set Up`69 was tot dan toe ongeslagen dus we wisten dat het een lastige pot zou worden.

Om 17 uur begonnen we dan aan onze wedstrijd. Marieke, Leone, Jennifer, Kaylee, Iris en Gulsah begonnen de eerste set. Tijdens de eerste paar punten was het nog even aftasten. Waar zaten precies de gaatjes en hoe sterk is de tegenstander. Doordat er niet heel veel ruimte achter het veld was, werd de sprong-float niet gedaan en deden de meiden die deze normaal wel deden een beroep op de normale float service. Dit pakte erg goed uit, waarbij vooral Leone en Kaylee een lange serie neerzetten en daardoor werd er een gaatje geslagen van 9-9 naar 14-9 en van 16-11 naar 20-11. Aanvallend werd er zeer sterk gespeeld waarbij de power steeds vaker te zien was. Mede doordat de rallypass mooi op 2/3 lag kon Jennifer de set-ups heerlijk bij de aanvallers krijgen. De eerste set werd hierdoor gewonnen met 25-19.

De tweede set kwam Shelly erin voor Marieke en maakte Gulsah plaats voor Femke. Afspraak om de servicedruk hoog te houden werd direct in het begin van de set duidelijk. We pakte direct een voorsprong. Daar waar Femke de balletje lekker wist te verdedigen kort achter het blok, sloeg Iris de balletjes over de blokkering richting pos 1. Doordat we dit goede spel konden vasthouden zijn we geen moment in de problemen gekomen. De servicedruk bij de tegenstander ging dan wel iets omhoog, maar passend stonden we prima. De voorsprong werd steeds groter en uiteindelijk wisten we de set met 25-14 te winnen.

Twee sets op rij gewonnen. Het breekpunt van de wedstrijd, de derde set, werd begonnen met Marieke op de plek van Kaylee en Gulsah terug op de plek van Femke. De gedachte dat we de wedstrijd al hadden gewonnen was bij niemand aanwezig. Er werd namelijk zeer sterk gestart door een goeie service van Leone. Zij serveerde ons naar een 7-0 voorsprong. We liepen steeds verder weg. Shelly wist zowel met harde ballen als met korte ballen te scoren. Tot aan 18-4 was er geen vuiltje aan de lucht, maar toen ging de tegenstander alles of niks spelen. Met name de service kregen we niet meer onder controle en hierdoor konden we niet aanvallen. Bij een stand van 18-9 werd de knop van mooi volleybal even omgezet in werk volleybal. Ballen die onmogelijk leken werden uiteindelijk toch nog gehaald met als hoogtepunt de redding van Gulsah, die de bal net voor de muur terug wist te halen. Het liep de laatste punten gelijk op, beide kanten maakten hun punten. Uiteindelijk sleepten we de set binnen met 25-18.

3-0 voor dus kunnen we dat bonuspunt gaan pakken. We wilden graag die 5 punten pakken en gingen dan ook voortvarend van start met Kaylee op de plek van Shelly en Femke op de plek van Gulsah. Tijdens deze set was er een prima verdeling van Jennifer in de spelverdeling. Aan het net konden alle aanvallers de bal lekker aanvallen en verdedigend hadden we Marieke die de balletjes met hele mooie verdedigende acties van de grond wist te houden. We liepen uit tot 15-11 en we leken de tegenstander in de tang te hebben. Echter draaiden hier de rollen om. Waar wij nu balletjes er bovenhands overheen ging spelen, begon de tegenstander lekker aan te vallen. Hierdoor maakten we zelf geen punten meer en was het juist Set Up `69 dat de punten maakte. Ze liepen zelfs uit tot 22-16. Op de tribune werd al gezegd door ouders van de tegenstander, wel leuk dat ze toch nog een setje gaan pakken. Maarrrrrr…….. Wat deze ouders niet wisten was dat Kaylee een serviceserie kon neerzetten. Van 22-16 door 2 ketsers naar 22-18 en van 22-18 door 2 mooi geslagen ballen naar 22-20 en door een blok naar 22-21. Zou het dan toch nog 5 punten worden voor ons? En niet alleen bij ons kwam het geloof maar ook bij de meegereisde ouders, die weer als altijd in groten getale aanwezig waren, kwam het geloof en die zweepte het sfeertje nog eens goed op. Van 22-21 door een balletje via de netband naar 22-22 en via een mooie aanval van Iris en van Femke naar een 24-22 voorsprong. Nog 1 puntje en de set plus dat bonuspunt was binnen. De service was weer goed van Kaylee en weer had onze tegenstander er geen antwoord op en konden we dat laatste punten bijschrijven 25-22 en de 4de set was ook binnen.

5 punten die verdiend waren en wat we van te voren als revanche wilden laten zien werd in stijl nagekomen. Onze dank naar de supporters is groot en we hopen dan ook dat ze bij onze volgende wedstrijd 20 februari tegen HSC weer van de partij zullen zijn!

Een vriendelijke groet van 5 punten,

Ormi Mb1

H1 vecht zich terug tegen NVC

We mochten afgelopen vrijdag afreizen naar Nijkerk. In een weinig sfeervolle omgeving staat de sporthal van Nijkerk. De oude sporthal in Nijkerk voelde haast als thuiskomen, deze hal was identiek aan de oude PWA-hal. De nieuwe omgeving werd zelfs door sommige spelers omschreven als ‘Polder’. Aan iedereen zelf te bepalen of dat een compliment is. Wat nog wel het vermelden waard is, is dat ze in Nijkerk de beste koffie uit de omgeving hebben. Zoals u in andere verslagen wel gewend bent een redelijk nutteloos weetje, dit geheel ter zijde.

De laatste weken speelde heren 1 een pittige reeks. 3 wedstrijden in de week is toch wel een aanslag. En 1 dagje herstel na een verliespartij is zowel lichamelijk als geestelijk een uitdaging. Of dat een verklaring is voor een matig begin van de wedstrijd is niet duidelijk, dat het matig was kunnen we wel concluderen. De mannen uit Nijkerk speelden vol risico en dat pakte goed uit. Bij Ormi wisselden de fouten elkaar af. Een pass-fout, dan een set-up fout, een aanvalsfout en een miscommunicatie. Op zichzelf staande foutjes, tel ze op en je staat dik achter. Dat gebeurde dan ook in set 1 en 2. Resultaat: 2-0 achter.

Gelukkig begion het in de 3e set wat meer te lopen. We kregen de service onder controle en de mannen uit Nijkerk konden hun goede niveau uit de eerste 2 sets niet vasthouden. Een voorsprong werd steeds gepakt en afgemaakt. Beide sets werden op het einde nog wel spannend, dit werd nonchalant weggewuifd. De Duitsers hebben hier een mooie term voor: Spielerei. Dit was echter alles behalve spielerei, de setwinst in set 3 en 4 was een grote opluchting.

Dan de 5e set. Als je set 3 en 4 gewonnen hebt dan heb je het ‘momentum’ aan je zijde. En dat bleek ook. De spreekwoordelijk koek was op aan de kant van de ‘poldermannen’. Een zucht van opluchting vond zijn weg naar de kantine waar een welverdiend drankje stond te wachten. ’s Avonds werd de overwinning gevierd bij Rene, beter bekend als kapitein Bunker. Dat hij buitensporig veel kan eten doet zijn bijnaam al wel vermoeden. Dat hij ook een verdienstelijk potje kan koken bleek deze avond. Een heerlijke oosterse rijsttafel met een gekoeld biertje maakte de wedstrijdreeks compleet. Nu kunnen we bijna een maand bijkomen naar de volgende wedstrijd. Even de stramme spiertjes rust geven kan geen kwaad…..

D1 neemt ‘tas’ vol punten mee terug naar Epe

Afgelopen zaterdag mochten we aantreden tegen VCH, een volleybalteam wat is opgericht uit talenten van Harderwijk en Hierden. Toen we in Hierden aankwamen, zagen we dat de dames nog aan het trainen waren om lekker warm en met het juiste gevoel de wedstrijd te starten. Wij daarentegen zijn eerst nog even de kantine in geweest, waarna we na het omkleden klaar waren voor de strijd.

De afgelopen wedstrijden zijn gezien de uitslagen goed verlopen, maar zoals ze vaak zeggen bieden resultaten uit het verleden geen enkele garantie voor de toekomst. We wisten dus dat, ook al stond onze tegenstander op een laatste plek, van onderschatting geen sprake zou zijn. Met een lekker muziekje werd begonnen met de warming-up en het inslaan. Bij het inslaan was al duidelijk dat de middens de sterkste aanvallers waren bij tegenstander. Opdracht was dus veel servicedruk neerleggen en vooral zelf goed in het achterveld te gaan staan.

De eerste set was het tot een stand van 8-8 nog even afstemmen. Toen werd de servicedruk opgevoerd en wisten we de zwakke plekken bij VCH te vinden in de passing. Doordat we zelf lekker stonden te verdedigen, liepen we deze set steeds verder uit. Bij een stand van 20-13 gingen we echter 3 onnodige foutjes maken waardoor VCH nog even geloof kreeg. Maar dankzij een paar slimme balletjes in de rechtdoor van Anne werd de eerste set gewonnen.

De tweede set gingen we serverend en passend door waar we gebleven waren. VCH kon hun midden nauwelijks bedienen waardoor het moest worden opgelost aan de buitenkant. Dit waren echter prooien voor onze blokkering en verdediging waarna we vooral op het midden de ene punt naar de andere binnensloegen. Deze set ging dan ook met duidelijke cijfers naar ons.

2-0 voor en dan… De derde set is altijd lastig. We spraken af dat het ‘knakmoment’ bij de tegenstander direct aan begin van deze set zou liggen. De gedachte bij de tegenstander dat er nog wat te winnen viel moest zo snel mogelijk worden uitgeschakeld. Dit gebeurde dan ook door een goeie serviceserie waardoor we direct 7 punten uitliepen. Mede ook door de hoge foutenlast deze set bij VCH kwamen we geen moment in de problemen. Wanneer een bal niet door ons op 2/3 werd verdedigd was daar altijd Esmee nog die vol in de schuifwand viel en net daarvoor de bal nog wist terug te brengen of Caroline die de bal van de middens met 1 hand met een keurige boog bij de Sv kon brengen, welke dan door Evelien en Daphne keurig langs en over de blokkering op de grond werden geslagen.

3-0 voor en dan wil je ook dat bonuspunt pakken. Het begin van de set was mede door een goeie service van VCH voor de tegenstander. We kwamen 9-3 achter, maar hier was ook het keerpunt van de set. Het enthousiasme werd steeds groter en de motivatie om de laatste set ook te winnen was bij het hele team zichtbaar. Door een serviceserie van Evelien kwamen we weer terug tot 11-10 en toen begon alles weer te lopen. Waar Sophie de ballen met een zweefduik (met ogen dicht) de bal aan andere kant van scheidsrechtersstoel vandaan haalde, legde Rielle de 2^de bal heerlijk in het centrum van de tegenstander neer. De voorsprong werd groter en met een 100% score van Joanne in de laatste set, waren de 5 punten in de pocket.

H1 tegen Voorwaarts: een harde noot om te kraken

Afgelopen donderdag was het zover, de thuiswedstrijd tegen Voorwaarts. Voorwaarts is de grote favoriet voor het kampioenschap. Ze hebben een aardige kwaliteitsinjectie gekregen dit seizoen met een paar mannen die een aantal divisies hoger hebben gespeeld. Zij besloten wat recreatiever te gaan volleyballen en kwamen daarom bij ons in de klasse. Best confronterend, maar dat geheel daar gelaten.

’s Middags was de app-groep van Ormi heren 1 al aardig overspannen. Iedereen kreeg al zin in het potje en de grootspraak was zoals gewoonlijk niet van de lucht. Vaak is dit een goed teken, dan zijn we er klaar voor. En de mannen van Voorwaarts gingen de laatste weken wat minder, ze hebben wat setjes en wedstrijden verloren. Oftewel, de verenigingsnaam ‘Achterwaarts’ was meer passend geweest gezien de prestaties van de laatste wedstrijden.

De mannen uit Twello kwamen met aardig wat bombarie binnen. De helft van het team kwam ons bekend voor, de andere helft niet. De onbekende helft waren net een tikkie breder en groter dan de bekende helft, al een klein teken aan de wand. De laatste jaren heeft Heren 1 weinig problemen gehad met Voorwaarts, de voortekenen waren dat dat dit jaar wel eens anders kon gaan worden. Zoals geheel volgens gebruik waren de tegenstanders een stuk overtuigender met inslaan dan de mannen uit Epe. Dit is niet nieuw, dat zijn we gewend. Maarjah, je wint geen wedstrijd met inslaan, het spelletje begint als de scheidsrechter de matadoren de ‘wei’ inwuift.

Dan de wedstrijd. De 3e set kwamen we goed in ons spel. We kregen de service meer onder controle en wisten de sterke aanvallers van Voorwaarts goed tegen te houden. De scheidsrechter probeerde ons nog even uit ons spel te halen, dat lieten we niet gebeuren. Er volgende zelfs nog een geel kaartje. Een kinderachtig pesterijtje werd door de scheidsrechter op waarde geschat met een kinderachtige kaart. Geen vuiltje aan de lucht, lekker doorgaan. De set was spannend en werd uiteindelijk gewonnen door de mannen uit Epe. Tevreden met dit resultaat konden we de wedstrijd vervolgen.

Oh jah, we hadden ook nog een 1e, 2e en 4e set. Kunnen we kort over zijn: die gingen verloren. Een hele goede diagonaalspeler heeft ons de das om gedaan, aan de rest waren we minimaal gelijkwaardig. Gevoelsmatig was een 2-3 verlies een eerlijkere verhouding geweest van de wedstrijd, maar dan verlies je nog steeds. Conclusie: gevochten, gewogen en te licht bevonden. ‘ You win some, you lose some’, het is niet anders. Voorwaarts was dus een te harde noot om te kraken. Compliment aan de vechtlust die werd getoond, ‘als de nood het hoogst is leert men de echte vrienden kennen’ . En goede vrienden waren en zijn we. Nood breekt wetten en nood leert bidden. We maken van de nood een deugd en bereiden ons voor op de volgende wedstrijd, aanstaande zaterdag tegen NVC uit Nijkerk. Hopen dat de tegenstander dan een nootje lager zingt. Dat betekent een korte herstelperiode, voor ons geen nood aan de man. Klagers hebben geen nood en pochers hebben geen brood. De trainingsarbeid komt nu eindelijk tot zijn volle recht!

H1 speelt wederom een topper

Het is het thema van deze weken bij heren 1; toppers. Aardig wat leuke potjes na elkaar tegen ploegen die in de bovenste regionen van de ranglijst bivakkeren. Het volgende hoofdstuk werd geschreven in Hoevelaken tegen Surf heren 1. Een goede ploeg, fysiek sterk. We moesten aan de bak!

En niet voor de eerste keer dit jaar moesten we dat doen met een compacte selectie. 7 man, geen libero en 1 middenman. succes! Gelukkig hebben we een aantal multitalenten die op meerdere plekken uit de voeten kunnen. Met spelverdeler Marco Marcel achter de hand begonnen we aan de wedstrijd. De jongens aan de overkant hadden er aardig zin in, dus laat dat potje maar beginnen.

De wedstrijd begon goed. De eerste set namen we meteen een goede voorsprong. De service en blokkering waren prima voor elkaar waardoor de mannen uit Hoevelaken goed onder druk gezet konden worden. In het midden van de set kwamen ze wel wat dichterbij, een versnelling van Eper kant konden ze echter niet bijhouden. Redelijk overtuigend ging de overwinning naar Ormi. De 2e set was van eenzelfde laken een pak. De mannen van Surf begonnen we wat meer mooie punten te maken. Dit wisten ze echter af te wisselen met een hoge foutenlast. Dat was ook wel een belangrijk gegeven van de wedstrijd. Zowel Ormi als Surf zijn verbaal aardig aanwezig in het veld. Dan kan het 2 kanten op gaan: je wordt er beter van of niet. Over het algemeen worden de lange mannen uit Epe in ieder geval niet slechter door de nodige strijd. De mannen uit Hoevelaken hadden wat meer moeite hun teleurstelling in toom te houden. Tsja, daar wordt je dus niet beter van. De 2e set ging ook naar Ormi, 2-0 voor, lekker op koers.

Dan de altijd lastige 3e set. Als je 2-0 voor staat ben je goed bezig, de wedstrijd is echter nog niet binnen. Als je 2-0 achter staat dan moet je wat anders gaan doen. En dat deden de mannen van Surf. Vol risico gingen de aanvallen erin. Hier hadden we te laat een antwoord op. De 3e set ging dan ook verdiend naar Surf.

Dan komt het aan op de laatste set! Dan worden de mannen van de jongens gescheiden. En we pakten het weer goed op. Het was een behoorlijke strijd, waar beide teams vol voor de winst gingen. Blokkerend hadden we aan Eper kant de zaakjes goed op orde. Sander en Arno sloten goed aan op de buitenmannen waardoor aardig wat ballen tegen gehouden werden. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de mannen van Surf ook wat mooie blokjes pakten die aardig recht naar beneden gingen. Complimenten daarvoor. Gelukkig konden de mannen van Surf het opportunistische spel van de 3e set niet vast houden. Ze raakten een paar keer aardig over de kook waar ze niet beter van werden. Op een gegeven moment raakten hun gezichten zo vervormd van frustratie dat ze niet zouden misstaan in de volgende Avatar of Lord of the Rings. Maar dat geheel ter zijde.

Je raadt het al, de 4e set ging verdiend naar Ormi waardoor de 3-1 winst binnen was. Complimenten aan het verdienstelijk spelende 6-tal Arno, Sander, Rik, Jacco, Ruben en Pim die allemaal hun niveau haalden, blokkerend speelden we boven ons niveau. Een welverdiende winst. Op naar de volgende topper, donderdag tegen Voorwaarts!

Heren1 pakt de draad weer op

De 2e helft van het seizoen is weer op gang. Na de welverdiende oliebollen, kalkoenen en creme bruleetjes mochten de lange mannen uit Epe weer een wedstrijd spelen. En niet zomaar eentje, een heuze topper! Tegen koploper Alterno. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Alterno wel een wedstrijd meer gespeeld had, dus de stand was enigzins vertekend. Maar toch, nog steeds een topper.

Alterno is eenzelfde team als Ormi. Veel ervaring, stabiel en een bovengemiddelde gedrevenheid om te winnen. Beide teams maak je niet zo snel gek, of zoals ze in Friesland zeggen, die maak je de pis niet lauwerd. Zowel Alterno als Ormi had de afgelopen weken bijzonder weinig trainingsarbeid verricht. Vanwege de feestdagen werden andere prioriteiten gesteld. Maarjah, dan maar weer met de instelling: trainen is voor talentlozen.

De eerste set begonnen de mannen uit Epe goed. Even een paar puntjes inspelen, daarna was de machine warm. Er werd goed geserveerd en geblokkeerd. Een goede 1e set met een terechte winst tot gevolg: 25-16. Dan komt de altijd lastige 2e set. De clichees werden uiteraard gedeeld. ‘Het is weer nul nul, blijf scherp, we beginnen weer opnieuw’. Allemaal waar en dat weet je. Maarjah, het gebeurde toch. Alterno begon beter te spelen en Ormi zakte weg. Geen woorden meer aan vuil maken: 21-25 verlies.

De 3e en 4e set waren meer in lijn met de 1e set. Het oude vertrouwde Eper spel werd uit de kast getrokken. Goede pass, weinig fouten maken in de aanval en goed blokkeren/verdedigen. En onderling was het ook een leuk potje. De scheidsrechters hadden hun handen vol aan de trucjes, beinvloeding en manipulatie van beide teams. Opgeteld stond er 4567 jaar aan volleybalplezier in het veld. Om gek van te worden, dat maakte het ook wel weer leuk. De sets werden beslist in Eper voordeel: 25-19 en 25-17.

Laten we maar in de clichees blijven: de kop is eraf. De 2e helft is goed begonnen, de eerste overwinning is weer binnen. De komende weken staan belangrijke potjes op het programma. Dan worden de mannen van de jongens onderscheiden, het kaf van het koren, de Heineken van de Grolsch. En wij zijn er klaar voor! En dat zijn toch de potjes waar je het voor doet. ‘If you can’t stand the heat, stay out of the kitchen!’

Meisjes B2; de bulldozer helpt een handje

Afgelopen zaterdag speelde Ormi MB2, nummer 9 op de lijst, tegen de nummer 11 op de lijst, O.M.S. MB1. Met een onderling puntenverschil van maar liefst 11 in totaal, zou je bijna denken kat in het bakkie. Maar de meiden van de B2 vinden het geen probleem om coaches en ouders grijze haren van de spanning te bezorgen…

Maar voor ik overga naar het verslag van de wedstrijd, even een heel positief bericht, want na lang blessureleed is Asli weer teruggekomen van haar gescheurde meniscus. Afgelopen donderdag weer voor het eerst meegetraind! Dus dat was een heel positief begin van de week.

Enfin, terug naar de wedstrijd. De wedstrijd begonnen we op de buitenkant met Jasmijn en Manon, op midden Karlijn en Harjet en als spelverdelers Michelle en Stefanie. De eerste set begon lekker, dit hebben we ook wel eens anders gezien. De meiden waren scherp en de serve liep goed. Vooral de serve diep achterin, daar had de tegenstander veel moeite mee. Moeiteloos sleepten de dames de eerste set binnen: 25 – 13. Dit was er overigens niet aan te zien, want het was nogal wat kalm. Het coachende duo, Brian en Natasja, waren overigens niet te stuiten. Wij wisten het wel: gewoon doorstomen nu! Op naar die 5 punten.

De tweede set begonnen we met dezelfde spelverdelers. Jasmijn bleef staan en kreeg op de buitenkant ondersteuning van Serena. Harjet bleef de middenvrouw samen met Noa. Dus met twee nieuwe krachten, op naar de tweede set.

Echter kwam de tegenstander iets meer in de wedstrijd en wij iets minder. De dames bleven wat mat en na twee time-outs, waarin de coaches vonden dat de dames iets meer pit moesten gaan tonen en ook iiiiiets meer enthousiasme, mocht het toch niet baten. De tweede set ging naar O.M.S. met 18-25.

Oke, 1-1. Nog steeds wilden Brian en Natasja met de winst naar huis. Nouja, naar huis… Door naar hun eigen wedstrijd. Stefanie en Michelle wederom als spelverdelers, Serena bleef staan op de ene buitenkant en Manon kwam daarbij. De middens, Noa en Harjet, bleven staan.

Het was inmiddels dus ook wat later op de ochtend. En het leek wel alsof ze wakker werden. Zowel aan de kant, als in het veld werden de geluiden langzamerhand iets harder en het knopje ‘enthousiasme’ ging aan bij de meiden. De setstand ben ik vergeten, maar er kwam een time-out van O.M.S. waarin wij als coaches niet veel te vertellen hadden. Behalve: ‘Erop en erover!’ Maar dat erop waren we al, want we stonden al een groot aantal punten voor. Hierop kwamen Brian en Natasja met het idee dat de meiden nu maar als een bulldozer door moesten gaan stormen richting het einde van de derde set. Wat het woord ‘bulldozer’ nou met ze gedaan heeft, weten we niet precies, maar het werkte! De derde set werd gewonnen met maar liefst 25-10!

In de vierde set besloten we met zijn allen om de bulldozer flink door te laten stampen. Harjet moest helaas de wedstrijd vroegtijdig verlaten. Noa en Karlijn moesten het gaan doen op midden, met Michelle en Stefanie als spelverdeler en op de buitenkant Jasmijn en Serena. De bulldozer deed zijn ding. De coaches liepen als bulldozers langs het veld, om de sfeer er in te houden (en het hielp, echt!). Het werd ook nog spannend, want het liep ontzettend gelijk op. Maar dankzij goede serves en goede reddingen, werd ook de vierde set in Ormi’s voordeel besloten: 25-20.

Oftewel: 3-1 winst voor Ormi MB2! Coaches waren onwijs trots. Nu op naar de laatste wedstrijd. Zaterdag 19 december om 12:30 in Oldebroek tegen Blauw Wit MB1, de huidige nummer 3. We nemen de bulldozer mee en we gaan zien of we over Blauw Wit MB1 kunnen walsen.

D1: 3-2 overwinning op Alterno D4

Afgelopen zaterdag speelde dames 1 tegen Alterno d4. Alterno stond op dat moment gedeeld 3de en was na een weekje vrij voor de dames van ORMI de tegenstander. Na de laatste twee wedstrijden te hebben gewonnen was het zaak om ook na een vrij weekend weer alles te geven.

Start van de wedstrijd

Helaas was Rielle verhinderd door werk en moesten we het zonder haar doen. De wedstrijd werd gestart met Dennise, Anne, Daphne, Joanne, Sophie, Evelien en als Libero Caroline. Dennise starte direct goed met een service serie. We zette de tegenstander onder druk met de service en met geplaatste aanvallen stond er al snel een 7-0 voorsprong op het telbord. Deze voorsprong werd vast gehouden tot 16-9. Alterno kwam vanaf dat moment punt voor punt dichterbij. De geplaatste balletjes hadden wat te weinig power. Bij een stand van 21-21 werd het werkvolleybal. Er werd geknokt voor elk punt maar door wat kleine slordigheidjes pakte Alterno de set.

Gedurende de tweede set kwam Alterno op voorsprong. Tijdens deze set ging de servicedruk van Alterno omhoog en passend kwamen we onder druk. Halverwege de set hebben we een paar dingetjes omgezet om te zorgen dat de midden van Alterno minder kon worden bediend. Hierdoor kregen we grip op de buitenaanvallers. Daarbij begon Sophie heerlijk te scoren aan de buitenkant. Op de belangrijke punten bleven we overheid en sleepten we de set binnen.

De derde set

De derde set hielden we het niveau vast en bleven we hetzelfde spelletje spelen. Alterno kwam niet lekker in het spelletje. We hielden een kleine voorsprong tot de 20 punten. Hier werd er geknokt door het hele team. Door middel van 6 wissels werd de set met 27-25 binnen gesleept.

Een 2-1 voorsprong waar natuurlijk enorm blij mee waren, nu was het taak om ook de 4de set binnen te slepen. Begin van de set zag het daar ook naar uit. Halverwege begon Alterno meer te scoren, mede doordat onze service druk wegviel en de service ook vaak fout ging. Aan het einde van de set werd er nog geknokt om de rollen om te draaien, maar helaas lukte dit niet en werd het 2-2.

De vijfde set moest hierdoor uitsluitsel geven wie er met de winst vandoor zou gaan. De start was prima! Met 3 ketsers op rij bij Alterno kwamen we op een 3-0 voorsprong. Deze voorsprong werd uitgebreid naar een 8-4 voorsprong bij de wissel van speelhelft. De rally`s werden iets vaker gewonnen door Alterno dan door ons. Hierdoor werd het 12-12 door 2 foutjes aan eigen kant werd het 12-14 voor Alterno. Door een goeie blokkering en een ketser werd de stand terug gebracht tot 14-14. Puntje tegen zorgde voor 14-15, maar met een aanval van Evelien die precies op de lijn viel werd het 15-15. Een ace van Rosalie maakte er 16-15 van welke werd gevolgd door een ketser. Dit maakte 17-15 en dus de wedstrijdzege voor ons.

Al met al geen geweldig hoog niveau maar wel een uitstekende team prestatie. Er werd hard geknokt en door de erg goed spelende Sophie werd er een verdiende zege geboekt.

H1 speelt laatste thuiswedstrijd van 2015

Afgelopen donderdag was het zover, de wedstrijd tegen OMS uit Putten stond op het programma. Na de uitschakeling in de beker en de verliespartij tegen Zeewolde was het tijd om weer eens een potje te winnen. OMS is een onbekend team voor Ormi, we wisten er dus weinig van. Het mooie aan volleybal is dat dat niet veel uit hoeft te maken. Als je zelf goed speelt is de kans op winst groter dan wanneer je niet goed speelt. Logisch toch?

Seqouia Johan

Ormi heren 1 is een team dat veel middenmannen nodig heeft in een seizoen. De een na de ander valt om. De eerste oplossing, Mark de Graaf, heeft al een aantal potjes met ons meegedaan. Je raadt het al: ook geblesseerd. Dan moet je terug vallen op het sterkste soort. Het type speler dat solide is en niet snel omwaait. Het type Seqouia boom die honderden jaren blijft staan en niet kapot te krijgen is. En ja, dan kom je bij Johan. Speciaal voor deze wedstrijd ingevlogen en ontdaan van zijn enkelband en muilkorf. Johan, bedankt!

De eerste set verliep niet soepel. We kwamen niet in ons eigen spel en OMS gooide er veel energie, plezier en strijdlust in. En daarmee kan je een eind komen. Helaas, eerste set verloren. Geen man overboord. Vanaf de 2e set kregen we het spel meer op orde. De pass kwam beter in de buurt van spelverdeler Jacco die dus meer opties had om uit te kiezen. Resultaat: de 2e en 3e set werden gewonnen, achterstand omgedraaid en klaar om door te stomen als een stoomlocomotief door besneeuwde Russische landschappen.

De 4e set

Helaas. Dat lukte dus niet. Het spel zakte weg waardoor OMS meer in hun spel kon komen. De mannen uit Putten maakte dankbaar gebruik van de blokkering en wisten zo de nodige punten binnen te harken. 4e set voor OMS, de 5e set moest uitkomst gaan brengen. En dat werd een leuk setje. Een set duurt normaal gesproken tot de 15. Niet in deze wedstrijd. Pas bij 21-19 was de set beslist. Mooie punten, lelijke punten, fouten en een fantastische verdedigingsactie van ‘ Seqouia Johan’ maakten het het aanzien meer dan waard. Uiteindelijk wisten de mannen uit Epe net aan het langste eind te trekken en daarmee een 3-2 winst binnen te slepen. Gevoelsmatig een verdiende zege, hoewel deze interpretatie geenszins objectief te noemen is. Als je wint is het altijd terecht, als je verliest is het vaak onverdiend. Dat zijn de wetmatigheden van het leven die het zo lekker overzichtelijk maken.

Kortom

Al met al geen bijzonder goede wedstrijd voor Ormi, daardoor wel een gelijkopgaande strijd met de mannen uit Putten. Lekker om de 1e helft van het seizoen winnend af te sluiten en met een mooi puntenaantal richting de kalkoen, gourmet en oliebollen gaan.