Afgelopen zaterdag mochten wij aantreden tegen Xanthos. Altijd lastig, teams die je niet kent. Sterker nog, we wisten niet eens waar die jongens vandaan kwamen. Uit Zetten?! Waar ligt dat? Maar hé, dat zijn zorgen voor later, daar komen we bij de uitwedstrijd wel achter.
Tijdens het inslaan werd 1 ding al wel duidelijk: we moeten servicedruk genereren, die middenmannen slaan de bal vrij makkelijk en hard en redelijk recht naar beneden in de buurt van de 3-meter lijn. Prima, we hebben wel vaker tegenstanders gehad die tijdens het inslaan de planken uit de vloer slaan en tijdens de wedstrijd geen deuk in een lauwwarm pakje boter slaan. Met die wetenschap begonnen we aan de 1e set.
Een pak rammel
Die 1e set kunnen we kort over zijn: van alle intenties die we hadden lukten er vrij weinig. Servicedruk veel te laag, waardoor die middenmannen niet alleen maar een deuk in het pakje boter sloegen, ze sloegen hem plat op de 3meter lijn. En passend was het redelijk dramatisch, waardoor we zelf niet in ons spel kwamen. 12-25, een redelijk pak slaag.
Aanpakken pakt goed uit
Het was duidelijk dat we uit een ander vaatje moesten gaan tappen. Dus de vechthandschoenen aan en aanpakken die gasten. Met half werk gingen we het niet redden. En dat pakte goed uit. De omschakeling naar 3 passers bracht rust waardoor we beter in ons spel kwamen. En als je beter in je spel zit kan je ook met meer vertrouwen serveren. Hierdoor werd de aanval ontregeld en knokten we ons terug in de wedstrijd. Waar we tegen Scylla nog boven de 20 werden afgetroefd trokken wij nu de 2e en 3e set in de slotfase naar ons toe: 27-25 en 25-23. Hoppa, back in the game.
In de 4e set zette Xanthos een paar zaken om. Op een gegeven moment hadden ze een team van allemaal spelers in het veld staan die moeten bukken om een gemiddelde parkeergarage in te lopen. Met de sterke blokkering die gepaard gaat met deze lengte hadden we de nodige moeite. In de 4e set liepen we constant tegen een forse achterstand aan, die we helaas niet meer goed konden maken. 20-25.
Waar zijn de vechthandschoenen?
2-2, een laatste 5e set moest uitkomst brengen. We hadden afgesproken: Meteen vol gas, onder druk zetten die gasten en goed beginnen. Dat lukte voor geen meter. Binnen een zucht en een scheet stonden we 9-1 achter. 9-1, dat is vrij ver achter. Kansloos zou je zeggen. Dat zou je inderdaad zeggen. Alleen de vechthandschoenen kwamen weer uit de kast, wat in het begin van de set niet lukte, lukte nu wel. En de mannen van Xanthos werden wat gespannen. Het zal toch niet?! Jawel, het zal toch wel. Ondanks de mega achterstand weten we de set nog binnen te slepen met 16-14. Een knap staaltje, met de nodige ontlading die daarbij gepaard gaat. Lekkere overwinning voor Epe. Met de vechthandschoenen in de tas spelen we aanstaande donderdagavond een uitwedstrijd in Arnhem. Op naar de volgende leuke wedstrijd!