Het seizoen is begonnen, we zijn los. We mochten zaterdag aantreden tegen Auto van Oort uit Dieren. Vorig jaar kwamen we in Dieren bijzonder goed weg, we waren net niet het haasje, we zwijnden in Dieren. En om maar vast te verklappen: dat was ook dit jaar het geval. Als een kat met negen levens zijn we met de overwinning richting Epe terug gekeerd.
De wedstrijd begint in de kleedkamer, dan is het eerste gevoel er. Onze vriend en teamgenoot Mike heeft dit jaar zijn diploma als treinmachinist gehaald. Mike, nogmaals gefeliciteerd. Jammer genoeg heeft hij daar ook een aantal vaardigheden geleerd waar we als team wat minder tevreden mee zijn. U raadt het al, iedereen was op tijd, behalve onze treinmachinist (“wink”)
Altijd een raar moment, als je voor de eerste keer het tenue aantrekt. Wel jammer dat die shirtjes ieder jaar weer wat kleiner worden. Geen idee wat er in de zomer met die dingen gebeurt, ze krimpen. Volgend jaar maar een maatje groter. Met geen enkele oefenwedstrijd in de benen betraden we het veld. En team dat veel onbekenden bevatte. Jonge gasten, vol met geloof, nog niet verpest door de wereld.
De wedstrijd in Dieren
De wedstrijd begon vrij matig. Plankenkoorts, goede service vanuit Dieren, problemen bij Epe. De schade was te overzien, een achterstand van 3-5 punten is echter niet al te lekker. Maar al vrij snel kwam de motor op gang. Halverwege de set waren we bij, in de 2e helft liepen we weg. 19-24, klaar om de set af te maken. Althans, dat was de bedoeling. Echter, 19 werd 20, 20 werd 21, enz. enz. enz. Toen was het 24-24. Kak, dat was niet de bedoeling, die jongens uit Dieren waren aardig aan het tegensputteren. Gelukkig ging de set wel gewonnen met 27-29. Ormi kreeg geen setpunt tegen, de onpartijdige toeschouwer zou zeggen dat het een terechte overwinning was.
De 2e set was een vergelijkbaar beeld. Ormi achter, Ormi haalt bij, Ormi neemt voorsprong, Ormi maakt het onnodig spannend. Toch weer een gewonnen set. 24-26
Dan de 3e set. Over de start van de 3e set kunnen we kort zijn: slecht, onvoldoende, futloos en bijzonder deprimerend. Op een gegeven moment stond het 15-1. 15-1!!! En de scheidsrechter herinnerde ons na de wedstrijd eraan dat het enige punt dat we hadden, het resultaat was van een foutservice van Dieren. Dat is echt heel slecht hoor. 2 timeouts verder, een wissel en een paar stevige woorden resulteerden erin dat we terug kwamen in het spel. Uiteraard veel te laat, de set ging verloren met 25-19. Gezien de überslechte tussenstand geen slecht resultaat, we zaten weer in de wedstrijd.
De laatste set was het momentum aan Eper kant. Hier hadden we veel in geïnvesteerd in de slechte 3e set, dit betaalde zich uit in de 4e set. Een prima set; met 18-25 was de set en daarmee de wedstrijd binnen. Er zat zand in de motor van Auto van Oort, zachte banden, sjoemeldiesel, remmen vastgeslagen en een lekke koppakking. De mannen waren eraan, APK verlopen en op weg naar de sloop.
De eerste punten zijn binnen
De kop is eraf, de eerste 4 punten zijn binnen. Zoals de eigenaar van de vereniging stelde: dat zijn er 4 meer dan vorig jaar na de 1e wedstrijd. Volgende week de eerste thuiswedstrijd. We kijken ernaar uit. Voor nu vertrekken we uit Dieren, Apetrots, zo trots als een pauw en zeker niet in de aap gelogeerd. Het was weliswaar hondenweer, maar dat kon ons niet deren. Een beregoede start.