Komende zaterdag is dan het zover……de kans op promotie naar de tweede divisie voor dames 1. Maar hoe zijn we hier eigenlijk gekomen? Een voorbeschouwing…
Dan moeten we even terug naar 2017, voordat de competitie begon…..Het eerste officiële teamgesprek in het glazen hokje, waarin de trainer ons vroeg: “wat is onze ambitie voor dit jaar?”. Een beetje bluffend (en stiekem niet al te serieus) riepen wij: “Top 3”. Op dat moment denkend dat het misschien wat te hoog gegrepen zou zijn, maar goed je kan altijd dromen.
In de eerste wedstrijd tegen Vocasa, een op papier sterke tegenstander, verbaasden wij onszelf, door een achterstand van 24-18 weg te poetsen en Vocasa met 4-0 het veld af te slaan. Op dat moment zelfs nog 2 speelsters missend, dat bood perspectief….
Helaas in de twee weken erop een paar tegenslagen; een verlies tegen Dynamo en Natasja voor het gehele seizoen uitgeschakeld (dat werden toch wat meer invalwedstrijden voor ondergetekende). Maar blijkbaar was dit geen voorbode op de wedstrijden die daarop volgden: Rebelle, Voorwaarts, SSS, Spiker, WAHO en VVH werden achtereenvolgens door ons met winst afgesloten. En toen ook de wedstrijd tegen Trivos, onze directe concurrent, gewonnen werd, begon die droom wat meer werkelijkheid te worden. Energie, vechtlust en een ontzettend enthousiast koor langs het veld waren de ingrediënten voor een zeer geslaagde eerste helft.
Zoals bij veel teams, kwam bij ons helaas ‘de tweede helft blues’ om de hoek kijken. Misschien veranderde het gevoel van ‘willen winnen’ naar ‘niet verliezen’. Met name de laatste 6 wedstrijden heeft het publiek niet waar voor hun geld gekregen…..(gelukkig is de entree gratis). Maar zelfs met wat minder enthousiasme en energie is het ons gelukt om de tweede plek te behouden.
Een teamprestatie:
- Dennise, die zo behendig en steady met een bal is, dat de tegenstander nooit weet wat ze gaat doen
- Marissa, die elke week weer voor geluid en enthousiasme aan de kant zorgt en de momenten dat ze speelt, haar mooie en snelle handjes laat zien
- Joanne, die rustig overkomt, maar ondertussen een ontzettend gevaarlijke service heeft en altijd die vervelende tikballen van de grond weet te halen
- Iris, die ondertussen een vast gezicht is geworden bij dames 1 en die al meerdere malen met haar blok op spannende momenten van waarde is geweest
- Evelien, die de bal altijd op de grond bij de tegenstander weet te krijgen, aanvallend, maar ook met een onmogelijke tik bal 9 meter diep
- Leone, die als jonkie steeds beter haar plek op het midden weet te vinden en aanvallend mooie hoekjes maakt en punten binnen haalt
- Natasja, die ondanks haar blessure er elke week weer staat en gelukkig weer haar eerste puntje heeft kunnen spelen
- Mariëlle, die op voor haar elegante en lichtvoetige manier de balletjes weet te pakken en vooral de stabiele factor is in de pass-lijn.
- Sophie; die regelmatig niet precies weet hoe ze het doet, maar ondertussen wel de ene naar de andere onmogelijke bal op de grond weet te krijgen
- Anne, die regelmatig onder de druk van een spannende stand op haar schouders, de ballen er gewoon in blijft snoeien en al veel setjes voor ons heeft gepakt
- Shelly, die al regelmatig bij een spannende stand, met haar service belangrijke punten voor ons heeft gepakt en bij invalbeurten er gewoon staat als 14-jarige.
- En ik….ik ben blij dat ik na jaren niet meer gevolleybald te hebben dit seizoen met hopelijk een promotie mag afsluiten…….