The day after……en wat een geweldige dag hebben wij gisteren gehad. Promotie! Tijd voor een nabeschouwing.
Nog geen 5 dagen geleden zat ik aan dezelfde tafel achter dezelfde laptop de voorbeschouwing te schrijven. Een voorbeschouwing bestaande uit vooral complimenten om het team een zogeheten ‘veer in de reet te steken’, hopende dat we weer het enthousiaste en strijdlustige vonkje terug konden vinden van de eerste helft van het seizoen. En dat we die gisteren teruggevonden hebben dat staat als een paal boven water………
Zaterdag 28 april
Het begon zaterdag om 10:15 uur aan de Sportlaan in Epe. Niet alleen het team, maar ook onze trouwe enthousiaste supporters, van jong tot oud, verzamelden zich om gezamenlijk met de bus richting het pittoreske Aalten te gaan. Een ieder op zijn eigen manier voorbereidend op de dag die komen ging; rustig met oordopjes in, spelletjes op de telefoon, neuriënd, of toch nog even een lesje Engels. Onder leiding van oom Leen en Gerrit kwamen wij netjes op tijd aan bij de Sporthal in Aalten. Rustig een drankje, toiletbezoekje, omkleden, maar eigenlijk konden we niet wachten om gewoon het veld in te gaan en te vlammen.
Eerst een inspirerend praatje door Pascal, die zoals altijd weer met zijn goede analyses ons kon voorbereiden op wat komen ging. Eindelijk de zaal in. En hoewel we op het oog met zelfvertrouwen het veld betraden, vroegen we onszelf stiekem toch af; “zal de vonk er zijn, of worden we keihard afgeslacht?” Bij het inslaan begon het vertrouwen te groeien, de ballen werden er snoeihard ingeknald. En hoewel de tegenstander Bovo ook ‘van wanten wist’ lieten we ons niet intimideren. Met een zeer enthousiast publiek dat non-stop geluid produceerde lieten we mooi spel zien. Een vechtlustig team waar niet mee te sollen was.
Hoe het exacte verloop van de wedstrijd ging, kan ik door de adrenaline niet meer na vertellen, maar dat er geweldig gepasst werd en de ballen er snoeihard werden ingeramd weet ik nog wel. Het laatste punt van de eerste set werd gevierd alsof we er al waren. Nu nog ‘even’ de tweede set pakken. Maar ook de tweede set bleven we steady en werd elk punt een feestje! BAM, ook die haalden we binnen. En dat was 1! Vol enthousiasme en adrenaline de kleedkamer in, want hoe blij we ook waren, we waren er nog niet.
Wedstrijd 2
Dat werd nog even benadrukt door Pascal met zijn inspirerende woorden: “geweldig gespeeld meiden, geniet er van, alleen de komende tegenstander Lutheria kan beter volleyballen dan Bovo” dus… Nog even wat inside information, nummer 9 en 12 zijn geweldig goed, maar gelukkig wij ook, dus HOP het veld weer in! Het inspelen en inslaan verliep wat rustiger, laten we het erop houden dat we de krachten wilden besparen.
Fuuuuutt wedstrijd 2 kon beginnen. Lutheria begon direct met een snoeiharde service, maar onze libero, geheel niet onder de indruk, bracht een prachtig passje, zodat Evelien de bal weer snoeihard terug kon spelen, punt 1binnen. Die hele set verliep weer goed, veel vechtlust, enthousiasme, waarbij onze trouwe supporters, de iets minder sportieve aanhang van de tegenstanders, met geluid probeerde te overrulen. Set 1 binnen.
Tja, en dan denk je; nog 1 setje en we zijn er, hoe moeilijk kan dat zijn? Heel moeilijk kan ik jullie vertellen, maar ja na 3 geweldige sets kan er even een dipje insluipen. Lutheria serveerde sterk waar wij even geen raad op wisten en als het wel lukte om een pass te brengen, kwam de set-up niet lekker aan of deed de aanvalster niet wat zij moest doen. 1-1 in sets was een feit.
En toen de laatste beslissende set tot de 15. We begonnen goed en liepen zelfs uit tot 11-8. Kat in het bakkie denk je dan….maar helaas. Even een dip aan onze kant waardoor we opeens tegen een achterstand aankeken. Het publiek (en stiekem ook ondergetekende) begon een klein beetje de hoop op te geven, drie keer (misschien 1 keer meer of minder) had Lutheria de kans om de set binnen te slepen, maar steeds lukte het ons om de set-point weg te poetsen. 15-15. Eef mag serveren en scoort direct! 16-15, nog een service, de bal gaat zoals verwacht naar buiten, dus het was een kwestie van opwachten en BAM in het blok!!!
PROMOTIE IS EEN FEIT!!!!!
Dat we dit goed gevierd hebben, hoeven we jullie natuurlijk niet te vertellen. In de hal, kantine, kleedkamer, douche, en in de bus……Gelukkig hebben we de vele filmpjes en foto’s nog.
Speciale dank voor:
- Leen en zijn happy bus, die ons weer veilig in Epe wist te brengen, een extra omweg geen probleem vond en ons onze eigen muziek liet draaien
- Alle supporters, die ons van ‘s ochtends 10 uur tot ‘s avond 8 uur hebben aangemoedigd en onze zangkunsten in de bus hebben aangehoord
- De supporters die ons als ware helden opwachtten om ons te onthalen langs de kant van de weg (Pim en Marianne) en bij de hal
- Alle meiden van mijn team, die gisteren een geweldige prestatie hebben neergezet
- En een speciale dank voor Pascal, die ik in mijn voorbeschouwing veel te weinig credit heb gegeven. Pascal, dank voor je betrokkenheid en de energie die je elke week weer steekt in het team. Altijd goed voorbereidend, scherpe analyses van tegenstanders en ons eigen spel. Misschien soms stiekem langs het veld binnenmonds mopperend bij slecht spel, maar altijd positief en enthousiast naar het veld toe. Bedenk dat we de promotie zonder jou niet hadden gehaald.
En nu mijn laatste woorden:
WIJ GAAN EUROPA IN!!!!!
