Vol enthousiasme en adrenaline eens een verhaaltje van dames 3. Want dat is wel een mooi verhaal kan ik je vertellen. De dames van ORMI moesten afgelopen maanden even wennen aan de weerstand van de tegenstanders. Vele sets viel het nèt de andere kant op. En dan 17 december moesten we op tegen (eigenlijk) de nummer 1.
Hoewel we in ons achterhoofd twijfels hadden, gingen we met volle moed voor een setje. Maar eenmaal in het veld stond Ormi toch best lekker te ballen tegen Salvora. Na de eerste punt volgden er al snel meer. En meer.. en meer! Voor Ormi! Helaas liep het net als andere wedstrijden nèt de andere kant op. We gaven de set weg, 23-25.
De tweede set had Salvora door dat ze tegen ons toch wel moesten knokken. En Ormi liet het een beetje liggen. De servicedruk van de tegenstander was te groot en wij werden iets te klein. We kwamen nog aardig terug maar verloren met 21-25.
Gelukkig was daar de derde set. En die wilde eventjes goed afmaken! Niet alleen omdat Marianne naar een kerstdiner moest, maar ook omdat we wisten dat het kon! Dus dat deden we dan ook. Waar we het normaal laten liggen, ging het nu allemaal wel aardig goed. Maar ook ons enthousiasme, frustreerde de meiden aan de andere kant van het net alleen maar meer. We presteerden op het juiste moment en pakten het setje die we zo graag wilde met 25-22.
Dat voelde wel erg goed, dus met nog wat meer vertrouwen gingen we strijden om er een vijf-setter van te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Of nou ja, we hielden het nog wel even spannend. Maar we pakten de set met 28-26. Nèt aan de goede kant.
Hoewel we eigenlijk al gewonnen hadden, wilden we natuurlijk die 5e set ook pakken. Wij hadden niks te verliezen. De dames van Salvora daarentegen hadden veel meer te verliezen. En dat deden ze ook. Ormi bouwde een mooie voorsprong op, liet nog wel de tegenstander iets te dichtbij komen, maar we maakten het af! De 5e set pakten we ook met 15-13 en daarmee de mooiste wedstrijd van deze helft van het seizoen. 3-2 voor Ormi dames 3. Met enorme euforie, alsof we kampioenen waren, en opgeheven hoofd kunnen we er weer tegenaan! Tot 2017!
Groetjes Marlies
Dames 3