Zaterdag speelde heren 1 een uitwedstrijd tegen Avior in Schalkhaar, de hekkensluiter van de competitie. Een mooie kans om de zeperd tegen NVC weg te spoelen. Hekkensluiter klinkt als een makkie, alleen de mannen uit Schalkhaar hebben wel 27 punten. Dat is best veel, in deze promotieklasse kan iedereen van elkaar winnen.
En Avior is een van de grootste verenigingen van Nederland, dus het risico dat ze een talent van een hoger team mee laten doen om ze te behoeden van degradatie ligt altijd op de loer. We waren dus gewaarschuwd.
De 1e set
De eerste set begonnen we niet al te best. Bij Avior hadden ze een duidelijke strategie: alles vol gas. Vol gas serveren, vol gas aanvallen, en dan maar zien waar het schip strandt. Gelukkig konden we ons herpakken en door een aantal serviceseries het gat weer dichten. Erop en erover, eerste set binnen met 25-20.
De 2e en 3e set
De 2e set was vrij stabiel. We hadden snel een voorsprong te pakken en gaven die niet meer weg. We kregen de service redelijk onder controle. Vooral blokkerend zaten we er uitstekend bij. Bij Avior was inmiddels de wisselmachine redelijk op gang gekomen.
Dat probleem hebben wij niet. Arno had voor de vorm zijn pakkie nog wel aangetrokken, een rugblessure hield hem echter aan de kant. Enige wissel Jelle kon na zijn blessure het spel rustige gade slaan vanaf de kant. En hij zag dat het goed was. 25-16 winst in de 2e set en 25-20 in de 3e set. In de 3e set werd het nog wel even spannend. We stonden ruim voor, alleen 1 van de mannen van Avior had waarschijnlijk snel een nieuwe arm op zijn lichaam geschroefd waar hij aardig mee kon serveren. Geen paniek, set binnen.
De 4e set
Dan de 4e set. Je hebt al gewonnen, het bonuspunt nog binnen halen. Dat bleek lastig. Bij Avior was de wisselmachine op een opstelling uitgekomen die aardig werkte. Nog steeds alles of niks, vol gas. Op zulke momenten moet je opstaan, dan staan de groten op. Aan de hand van routinier Michiel hebben we de set binnen gesleept. We hebben al een kapitein Bunker in ons team, en we hebben onze aanvoerder de bescheiden bijnaam ‘El Salvador’ gegeven. Nu hebben we ook Tsaar Michiel de Grote.
De Tsaar keek het van een afstandje eens aan en dacht: laat ik me er maar eens mee gaan bemoeien, volgens mij hebben de jongens me nodig. Met een koelbloedigheid waar Kimi Raikonen nog een ijspuntje aan kan zuigen wees hij de kudde de weg. Met gevoel voor dramatiek en spanning liet de Tsaar het nog tot 28-26 komen. Dat deed hij puur voor het publiek, als de Tsaar zich er eerder mee bemoeid had was het 25-11 geworden. Dan ben je echt een grote…
Het is spannend aan de kop van de competitie. Met nog 2 wedstrijden te spelen staan we 3 punten achter koploper Hellas. Ook SDS doet nog mee om het kampioenschap, echter bewezen ze zichzelf een uiterst beroerde dienst door te verliezen. En de hele top 3 die strijdt om het kampioenschap speelt nog tegen elkaar. En de aller allerlaatste wedstrijd van het seizoen is Ormi-Hellas. Het is dus spannend, alleen daar hebben we in Epe geen last van, want wij hebben de Tsaar. En de Tsaar zal het vast allemaal zo bedoeld hebben.
