Afgelopen zaterdag mocht Heren 1 op weg naar Ede. Een belangrijke wedstrijd, zeker gezien de stand. Op de ranglijst staat de middenmoot dicht bij elkaar. TweeVV staat bovenaan deze middenmoot, Ormi daar net wat onder. Win je deze wedstrijd, dan vindt je de aansluiting met de bovenste teams. Verlies je, dan moet je toch een beetje op gaan letten dat je niet te ver weg zakt.
De thuiswedstrijd tegen TweeVV werd gewonnen met 3-2, dus dat was een goede start. De mannen uit Ede hebben 2 goede aanvallers waar ze van afhankelijk zijn. Tot onze grote vreugde zagen we de beste van de 2 niet in de zaal verschijnen. Dat scheelt een slok op een borrel. Maarjah, je moet het toch zelf doen. De druk zat er op, maar daar worden we over het algemeen niet minder van. Dus gedreven begonnen we aan de wedstrijd. De tegenstander straalde weinig energie uit. Dus dat was prima.
We kunnen de eerste 2 sets gemakkelijk samenvatten: we speelden goed. 2 punten sprongen daaruit: service en verdediging. Op een training serveren we elkaar nog wel eens de zaal uit, zo goed als dat gaat. Apart genoeg zien we daar in de wedstrijd vaak weinig van terug. Zo niet afgelopen zaterdag. Arme jongens aan de overkant, die hadden geen leuke middag. En als de bal dan terug kwam wisten we hem weer te verdedigen. De moedeloosheid aan de andere kant groeide, het vertrouwen aan onze kant idem dito. De eerste 2 sets werden dan ook overtuigend gewonnen door de matadoren uit Epe.
Dan de lastige 3e set. Hier begonnen we wat te rommelen. TweeVV ging alles of niks spelen, ze hadden ook geen keus. Wij daarentegen gingen minder spelen. We scoorden minder directe punten, dan kom je in de problemen. Gelukkig, we werden net op tijd wakker! Dus ook set 3 binnen, BAM!
Dan de bonuspunten van de 4e set. Om dit voor elkaar te krijgen werd er het nodige gewisseld, vers bloed erin. En dit pakte bijzonder goed uit. Gretig om een 5 punter te pakken ramden we door en viel werkelijk alles goed. Ballen via de netband, ballen precies op de lijn. Je zou bijna medelijden krijgen met de tegenstander. Bijna…. Jullie kunnen het al raden: ook de 4e set werd gewonnen. Overtuigend. 5 punten, fantastisch resultaat. Mooiste compliment kwam van onze tegenstander, die geheel verbouwereerd de vraag stelde: ‘zijn jullie altijd zo taai?’. Daar moet een broodje shoarma op gegeten worden, hie ha ho!
En mooi om te vermelden: Carlo maakte zijn rentree. Na een knie-operatie en lang herstel mocht hij in de basis beginnen en heeft hij bijna 3 sets gespeeld. Hard werken om de knie weer goed te krijgen en nooit klagen. Altijd positief en daarmee belangrijk voor het team. Behalve als penningmeester nu ook weer als speler weer van toegevoegde waarde. Welkom terug vriend!
Donderdag staat de thuiswedstrijd tegen Avior op het programma, en we zijn gewaarschuwd: Avior staat onderaan, echter wonnen zij afgelopen week voor het eerst een wedstrijd. Dus niks, onderschatting, niks laf spelen. Vol erop, punten pakken. Graag tot dan.
